HATIRLIYORUM

"Hepimiz doğar,yaşar ve birgün ölürüz.Bunu biliyor muydun?Hayvanlar da doğar,yaşar ve ölür.Yaşamın başı ve sonu vardır."

.

Ali'nin Kıtır adında bir köpeği varmış.Kıtır,dünyanın en harika köpeği ve Ali'nin en yakın dostuymuş.

Ali,Kıtır'la tanıştığı günü hiç unutmuyordu.Boynunda kocaman kırmızı bir kurdeleyle kapıdan içeri koşmuştu.Ali,sarılmak için onu kucağına almıştı.Kıtır ise yerinde duramıyor,sürekli kuyruğunu sallıyordu.

Kıtır doğduğunda yaşam döngüsü başlamış oldu.Büyüyüp yaşlandıkça yaşam döngüsünün sonuna yaklaşıyordu.Kıtır'la Ali birlikte büyüyorlardı.

Kıtır küçücük bir yavru köpekti.Zamanla büyüyerek bir sürü değişim yaşadı.Zaman geçtikçe Kıtır kendini yorgun hissediyordu.Eskisi gibi tavukları kovalamıyor,bahçede otların arasında koşamıyordu.

Kıtır'ın hareketleri gittikçe yavaşlıyordu.Onu veteriner denen doktora götürdüler.Doktor,Kıtır'ın çok hasta ve yaşlı olduğunu ve bundan sonra iyileşemeyeceğini söyledi.
Doktor haklıydı.Kıtır iyileşemedi.Artık kalbi çarpmıyordu.Gözlerini kapattı ve uykuya daldı,bu uykudan uyanmayacaktı.Kıtır ölmüştü.

Kıtır öldüğünde Ali kendini çok üzgün ve yalnız hissetmişti.Sürekli ağlıyor,canı hiçbir şey yapmak istemiyordu.Bir yandan da Kıtır'a çok kızıyordu.Yakın dostlar birbirini bırakıp gider miydi hiç? diye soruyordu annesine.Annesi ve babası Ali'ye Kıtır'ın ölümü karşısında seçim hakkı olmadığını açıklayınca kendisini daha iyi hissetmişti.

Çiftliğin karşısında bir tepe vardı.Kıtır o tepedeki meşe ağacının altına gömüldü.Ali en yakın arkadaşına veda ederken çok zorlandı.Onu çok özlüyordu çünkü o,eskiden hep Ali ile birlikteydi.

Ali,yeni bir arkadaşla tanıştı.Adı Çomar.O da boynunda kocaman kırmızı bir kurdeleyle kapıdan içeri girdi ve Ali'nin kucağına atladı.Çomar,sevinç çığlıkları atıyordu.Çok tatlıydı!
Ali Çomar'ı da çok sevmişti.Onunla oynadığında aklına hep Kıtır geliyordu.Ne olursa olsun Kıtır, Ali için her zaman özel kalacaktı.




Yazan:Jennifer Moore Mallinos
Yayın evi:SEV Matbaacılık ve Yayıncılık Eğitim Ticaret A.Ş




    ''HATIRLIYORUM'' adlı hikaye 4+ yaş grubundaki çocuklar için uygundur.Bu hikayeyi sizlerle paylaşma amacım ,çocuklara ölüm gerçeği karşısında duydukları üzüntüyü tanıma fırsatı vermemiz gerektiğini düşünüyorum.Çocuklar acı çektiklerinde anlam veremedikleri pek çok duygu yaşarlar,bununla ilgili olarak sürekli sorular sorarlar.Onların acılarını hafifletmek ve sordukları sorulara doğru cevaplar verebilmek adına bu hikayenin yararlı olacağını düşünüyorum.Çocuğunuza kitap okumak için ayırdığınız zaman,onunla paylaşabileceğiniz en güzel anlardan biridir.Gelin çocuğumuza onu ne kadar sevdiğimizi gösterelim!